بر اساس تحقیقات، بحران آب و هوا و تا حدی صید بی رویه می تواند تامین ویتامین ها و مواد معدنی ضروری جهان را که از ماهیگیری به دست می آید، تهدید کند.
در سراسر جهان، 1 میلیارد نفر به ماهی و غذاهای دریایی به عنوان منبع اصلی پروتئین خود متکی هستند. ماهی همچنین منبع کلیدی ریزمغذی ها – ویتامین ها و مواد معدنی مانند امگا 3، کلسیم و آهن – برای سلامت بدن حیاتی است. کمبود آنها می تواند باعث ایجاد طیفی از شرایط خطرناک سلامتی و همچنین کاهش سطح انرژی و وضوح ذهنی شود.
صید بی رویه و بحران آب و هوا دو مورد از مهم ترین تهدیدها برای حیات دریایی هستند که بر اندازه، پراکنش و فراوانی گونه ها در سطح جهان تأثیر می گذارد. برای تعیین اینکه چگونه این فشارهای فزاینده بر سهم تغذیه ای شیلات جهانی تأثیر می گذارد، یک تیم بین المللی از محققان به رهبری دانشگاه لنکستر داده های مربوط به محتوای ریز مغذی گونه ها را با یک شاخص آسیب پذیری ترکیب کرده اند که نشان دهنده حساسیت گونه ها به تغییرات آب و هوایی و صید بی رویه است. آنها این معیارها را برای بیش از 800 گونه ماهی در 157 کشور اعمال می کنند.
دکتر ایوا مایر، محقق ارشد دانشگاه لنکستر و نویسنده ارشد این مطالعه گفت: «وقتی به سطح کشور نگاه می‌کنیم، تغییرات آب و هوایی فراگیرترین تهدید برای تأمین ریزمغذی‌های حیاتی و به ویژه در مناطق استوایی است. به طور کلی، نتایج نشان داد که در بیش از 40 درصد از کشورهای مورد مطالعه، شیلات به شدت در برابر تغییرات آب و هوایی آسیب پذیر است و امنیت غذایی میلیون ها نفر را تهدید می کند.
این مطالعه که در Current Biology منتشر شد، پنج عنصر ریز مغذی کلیدی را مورد بررسی قرار داد: کلسیم، آهن، روی، سلنیوم و ویتامین A.
مایر توضیح داد: «یک دلیل کلیدی برای اینکه چرا تغییرات آب و هوایی چنین تهدیدی است مربوط به گونه‌های ماهی است که این کشورها به عنوان بخشی از صید هدف قرار می‌دهند. تفاوت هایی در میزان غنی بودن گونه های مختلف ماهی از نظر مواد مغذی وجود دارد و آسیب پذیری در برابر تغییرات آب و هوایی و صید بی رویه به طور قابل توجهی در سطح گونه متفاوت است. این مطالعه نشان داد گونه‌هایی وجود دارند که از نظر مواد مغذی متراکم هستند و در برابر تأثیرات تغییرات آب و هوایی و صید بی‌رویه آسیب‌پذیر نیستند و آنها را به اهداف بالقوه‌ای در مدیریت شیلات تبدیل می‌کند.
پروفسور کریستینا هیکس، دانشمند اجتماعی محیط زیست دانشگاه لنکستر، که او نیز در این تحقیق مشارکت داشت، توضیح داد که آب و هوا به طور چشمگیری بر شیلات تأثیر می گذارد و در حال تغییر است، اما در حال حاضر اینها به گونه ای مدیریت نمی شوند که به مواد مغذی موجود توجه شود.
«اگر فهم را به هم وصل کنیم [of nutritional needs in coastal populations] با توجه به آنچه ما در مورد آنچه در آب موجود است، و اینکه چگونه آنچه در دسترس است احتمالاً تغییر می‌کند، می‌توانیم توجه بیشتری به مدیریت ماهیگیری به صورت محلی، از طریق یک لنز حساس به تغذیه و حساس به آب و هوا داشته باشیم.»
پروفسور جیسون هال اسپنسر، زیست شناس دریایی از دانشگاه پلیموث که در این مطالعه شرکت نداشت، گفت که یکی از مشکلات این است که ناوگان ماهیگیری صنعتی بین المللی به غارت ماهیگیری های استوایی غنی از تغذیه می پردازند که در غیر این صورت ممکن است به نفع مردم محلی باشد.
او گفت: «واقعاً جمعیت محلی باید از مزایای تغذیه‌ای آنها بهره ببرند، اما آنها کشتی‌های بزرگی ندارند که برای صید این نوع ماهی‌ها لازم باشد – آنها به روشی حرفه‌ای‌تر یا به روشی ماهیگیری می‌کنند. قایق های کوچک گرفتم».
این در این مطالعه مشهود بود، که نشان داد مقدار زیادی از ریزمغذی‌ها در آب‌های ساحلی کشورهایی که رژیم‌های غذایی در آنها همان مواد مغذی ناکافی هستند، کشف می‌شوند. هیکس گفت: «ما این شکاف عظیم یا این نابرابری را بین اینکه چه کسی ماهی صید می‌کند و چه کسی به ماهی نیاز دارد، شناسایی کردیم، و این به این دلیل است که شما کشتی‌های ماهیگیری خارجی دارید – شما تقاضای درآمد خارجی را از طریق تجارت دارید».